Özet

Karbonat’daki Tarım Enstitüsü, dünyadaki yetiştiricilik başarılarının etkisi sonucunda 1980lerde yeni yulaf çeşitleri yetiştirme üzerinde bir program başlatmış ve bu programın %80’ini kış, %20’sini de ilkbahar yulafları oluşturmuştur. Bu iki başlıca yönelimin hedefi yüksek ve kararlı üretkenlik potansiyeli, yüksek tane kalitesi ve biyotik ve abiyotik çevresel stres faktörlerine karşı kompleks dayanıklılık özelliklerini birleştirerek yeni genotiplerin elde edilmesi olmuştur. Özel koleksiyonlar oluşturmak, uygun kaynak materyalleri yaratmak, çaprazlamada kullanılacak yeni metot ve yaklaşımları benimseyip uygulamak ve teori ve uygulamadaki bazı genetik ve biyolojik konuları açıklığa kavuşturmak, üretim programının istenilen hedeflerine ulaşılması bakımından önemlidir. Üretim programında öncelik verilen alanlar düşük kış dirençliliğinin, kıraklık toleransının ve üretkenliğin üstesinden gelinmesi, vejetasyon süresinin kısaltılması, tane kalitesinin arttırılması gibi konular üzerine yoğunlaşmaktadır. Elde edilen genotiplerin değerlendirilmesi amacıyla geleneksel, biyoteknolojik, fizyolojik ve biyokimyasal yöntemler kullanılmıştır.